Voordat u het wedstrijdverslag van deze topper kunt lezen, voel ik me genoodzaakt wat andere zaken aan te stippen. Zoals bekend hebben we de doordeweekse wedstrijd bij Olympia ’28 gewonnen met 0-1, hetgeen een sprong op de ranglijst betekende naar plaats vier.

Toen ik donderdag de kleedkamer betrad, voelde ik direct dat de stemming opperbest was. Trainer Rein had zelfs besloten een verlofdag bij ZAC 4 op te nemen, zodat hij kon werken. Rein doet namelijk niets liever dan werken. Ergens dit voetbalseizoen is hij begonnen met een nieuwe baan in de autobandenbranche bij een niet nader te noemen bedrijf. Blijkbaar voldeed Rein aan het minimale profiel om in dienst te treden. Rein heeft ondertussen al promotie gemaakt en is hard op weg om een allseasonband met zijn nieuwe werkgever op te bouwen.

Mepsie heeft mij te kennen gegeven dat het niet op prijs gesteld wordt om in een wedstrijdverslag over jezelf te schrijven en daarom zal ik mezelf ‘kort’ introduceren. Ongeveer een jaar geleden voetbalde ik nog bij CSV’28 in een recreatief seniorenelftal. Aangezien mijn vriendin en ik in Zwolle Zuid een huis gekocht hebben, deze wijk heeft namelijk meer karakter dan Stadshagen, besloot ik mijn aflopende contract bij CSV’28 niet te verlengen en zodoende gebruik te maken van mijn transfervrij status (lang leve het Bosmanarrest). Op de een of andere merkwaardige manier ontving ik geen aanbiedingen van andere verenigingen. Wellicht had dit te maken met het feit dat ik reeds de dertig gepasseerd ben, steeds kaler wordt, mijn topsnelheid exponentieel aan het afnemen is, mijn handelingssnelheid nog een fractie is van wat die ooit was en ik geen restwaarde meer bezit. Boekhoudkundig ben ik nagenoeg helemaal afgeschreven en balanstechnisch ben ik dan ook geen versterking. Sterker nog, een vereniging zal waarschijnlijk een voorziening moeten treffen, omdat ik om de paar jaar groot onderhoud zal moeten ondergaan.

Ik zat letterlijk met mijn handen in het haar dat ik nog had. Uiteindelijk besloot ik zelf maar contact te zoeken met verenigingen. Zodoende kwam ik in contact met John en na een prettig telefoongesprek mochten Wouter (ook nieuw bij ZAC 4 en afkomstig van CSV’28) en ik meetrainen met de kersverse kampioen van de 5^e klasse. Tot grote vreugde van Wouter en mezelf kregen we na de training te horen dat men het om nog onduidelijke redenen in ons zag zitten. Sindsdien ben ik onderdeel van ZAC 4.

Terug naar de donderdagavond. Zoals gezegd, de sfeer was euforisch. Er werd gelachen en reikhalzend uitgekeken naar wat gelegenheidstrainer John voor ons in petto zou hebben. Wat sommige mensen binnen ZAC wellicht nog niet weten, is dat Mepsie sinds een aantal maanden samenwoont. Hij heeft mij verteld dat een droom voor hem is uitgekomen. Ook Mepsie heeft de arbeidsmarkt betreden en is er trots op dat hij belasting mag betalen. Hij is zich steeds meer bewust van het feit dat inzicht in je huishoudboekje van levensbelang is en raakt dan ook niet uitgepraat over kortingen (variërend van 1+1 gratis tot 35% korting). Elke week vermoeit hij ons met verhalen over zijn aankopen. Prachtig vindt hij het om samen met zijn vriendin van verschillende supermarkten de beste aanbiedingen te kiezen, maar het meeste geniet hij ervan om supermarktmedewerkers te wijzen op de houdbaarheidsdatum van producten, zodat er een kortingssticker op geplakt wordt. Ja, ik kan namens het team wel zeggen dat we veel van Mepsie leren.

Zoals Nederland in de jaren ’70 het totaalvoetbal introduceerde, verraste John ons met het begrip totaaltraining. Met twaalf man liepen we naar het trainingsveld. Daar aangekomen keken we onze ogen uit: yogamatten, gewichten, zwembaden gevuld met ijs, een kok achter een mobiel fornuis met allerlei verse ingrediënten, twaalf rugzakken, een muziekinstallatie, de welbekende ladders, maar dan schuin tegen elkaar opgesteld en hier twaalf setjes van en een waterautomaat gevuld met plat vitaal water. John zag onze verbazing en legde ons zijn visie uit. Hij baseert zijn trainingsstof op een aantal belangrijke elementen. De belangrijkste is het boekje Voetballen doe je zó van Abe Lenstra uit 1958. Het voorwoord vermeldt dat dit boekje voor alle jongelui een raadgever en steun is op hun weg naar de topklasse en laat dit nou net ons doel zijn. De twee andere elementen zijn fysieke en mentale fitheid. Fysieke en mentale fitheid vormen de basis om überhaupt toe te kunnen komen aan de wijze lessen van Abe. De training van John was dan ook gericht op deze twee laatste elementen. Aan mijn teamgenoten merkte ik dat zij onder de indruk waren van John zijn voorbereiding.

Dan nu de training zelf. We begonnen op de yogamat en John nam ons mee naar een nieuwe wereld. Met een knal op de gong opende John de yogasessie en nam ons mee naar een wondere wereld. Een halfuur later voelde iedereen zich ontspannen en mentaal toegerust voor de fysieke inspanning die zou volgen. We gingen de shuttleruntest doen oftewel de piepjestest, maar dan wel een variant hierop. In het midden stonden de ladders tegen elkaar en aan de zijkanten lagen gewichten van 500 gram per stuk. We gingen dus niet gewoon heen en weer rennen, maar moesten elke keer over de ladders. Bij elke halve trap verder, dit is een niveau hoger en betekent dat je sneller moet lopen, moest elke speler een gewicht van 500 gram in zijn rugzak doen. Uiteindelijk werd de test gewonnen door Wisse, die bij trap 14 met 14 kg gewicht in zijn rugtas volledig uitgeput van de ladder viel. John sommeerde ons naar de bakken met ijswater. IJswater draagt bij aan een sneller herstel van de spieren. Terwijl we heerlijk ontspannen in het water zaten serveerde de kok een heerlijk bord handgedraaide pasta met verse groente en kip voor de eiwitten en hierbij dronken we vitaal water. Vervolgens mochten we douchen oftewel de training zat erop.

We maken een sprong naar de kleedkamer bij Go Ahead Kampen drie kwartier voor aanvang van de wedstrijd. In een ontspannen sfeer gingen we ons omkleden. Veel spelers spraken nog lyrisch over de totaaltraining van John en gaven te kennen zich bijzonder fit te voelen. Enkele spelers vertelden zelfs dat hun vrijdagavond een andere invulling had dan normaal. Waanders vertelde dat hij lekker een avondje lectuur had gelezen oftewel De Linda met daarbij een heerlijke pot kamillethee. Erwin wilde niet onderdoen en zei dat hij zijn naaicursus weer had opgepakt en bezig was geweest met speciale shirts voor Koningsdag. Knol vertelde trots dat hij cupcakes had gebakken en deze wil opsturen naar Justin in Australië. Tim spande de kroon door te melden dat hij terracottapotten voorzien had van het logo van ZAC, gevuld met potgrond en bloembollen van het welbekende blauwvingerdruifje en deze in het verzorgingshuis had uitgedeeld een bejaarde vrouwen met blauwe vingers van de kou ontstaan door bezuinigingen in de zorg. Al met al merkwaardige ontwikkelingen, maar in ons team is plaats voor allerlei verschillende types.

Na een prima warming up begonnen we aan de wedstrijd. Hierbij dient gezegd te worden dat het weer prima was, het veld naar het midden toe opliep, de zijkanten glad en kleiig waren en het veld minimale afmetingen vertoonde. Go Ahead Kampen is de koploper in de vierde klasse en de wedstrijd in Zwolle was geëindigd in 1-2. Onze doelstelling is om vierde te worden en deze wedstrijd beschouwden we als een bonuswedstrijd.

Het tempo lag van begin af aan een stuk lager dan de wedstrijd tegen Olympia ’28. Zoals gebruikelijk was de eindpass gemiddeld matig en is een facet waar we echt aan moeten werken. Afgezien hiervan speelden we vrij aardig, kwamen niet echt in de problemen en creëerden ook enkele kansen. Erwin liet zien dat hij als voorstopper prima functioneert. De scheids floot ook vrij objectief. In de rust kwamen we tot de conclusie dat we gewoon voor de winst moesten gaan. Dit deden we dan ook in de tweede helft. Afgezien van de gebruikelijke spelers, viel in de tweede helft de broer van Holke oftewel broer Wierema in. Namens de gehele selectie dank voor je inspanningen. De tweede helft speelden we wederom niet onaardig en creëerden we grotere kansen dan in de tweede helft. Op een gegeven moment ging Erwin meer voorin spelen en dit brengt natuurlijk risico’s met zich mee. Saillant detail is nog dat broer Wierema, na een goede actie, met twee gestrekte benen werd neergehaald. Waarschijnlijk had de scheidsrechter zijn kaarten nog thuis op het nachtkastje liggen, want we kregen tot onze verbazing enkel een vrije trap mee. Ruim in blessuretijd was er een uitbraak van Go Ahead Kampen en na een stuit werd de bal mooi ingeschoten door Go Ahead Kampen. Niet lang hierna werd afgefloten en de deceptie was compleet. Go Ahead Kampen was uiteraard blij verrast met hun Duitse eindspel. Rein en consorten liepen gedesillusioneerd rond. Na zo’n resultaat is het meest verstandige om een ieder gewoon even zijn gang te laten gaan.

De terugweg zat ik bij Wisse in de auto. De auto is van zijn vader, een bekend gebitsrestaurateur in Zwolle. Rein had op de heenweg al te kennen gegeven dat de gehele voorkant van de auto gefinancierd is door zijn vele bezoekjes aan de tandarts. De auto is natuurlijk uitgerust met het meest geavanceerde navigatiesysteem. Zelfs zo geavanceerd dat we naar een parallelweg (lees fietspad) werden geleid. Dit was zo’n beetje het meest opwindende aan de heen- en terugreis, want de weg van Zwolle naar Kampen is door ons uitgeroepen tot de meest deprimerende weg van Nederland.

Aangekomen in de kantine wilde ik een puntzak patat met mayonaise bestellen. ’s Ochtends had ik dit product van de week al aangekondigd zien staan. Tot mijn grote teleurstelling waren de puntzakken op. Toen bestelde ik maar een bakje patat met mayo en een bamischijf met curry. In de kantine werd de sfeer langzaam beter en we dronken tig kannen vitaal water. Allerlei inhoudelijk sterke gesprekken werden gevoerd zoals dat hoort in een voetbalkantine. Holke had het over de voetbalclub NEC (lees nek), ik wees hem erop dat je nek onder je hoofd zit en NEC (lees N.E.C.) in je hart. Holke wees mij daarna terecht op het feit dat je zak tussen je benen zit en ZAC (lees Z.A.C.) in je hart. Na afgelopen weekend ging van der Hart met PEC en veren naar huis na zijn fenomenale optreden in Alkmaar. Misschien leuk om in de kantine een puntZAC met mayonaise te verkopen, maar wellicht maak ik nu te veel inbreuk op tradities waar ik me nog onvoldoende bewust van ben. Gedurende de avond werd de bevolkingsdichtheid in de kantine lager. Knol en Erwin waren verwikkeld in een ware dartsthriller waarbij gemiddeld bijna 40 punten werden gegooid per drie pijlen. Hoogtepunt was het uitgooien van 150 punten door Knol. Luid werd Knol toegezongen door zo’n vijf man en even waande hij zich als Andy Fordham in zijn beste dagen.

Tegen half acht besloot ik naar huis te gaan. Ondanks het verlies tegen de koploper fietste ik met een ontspannen gevoel naar huis. Mijn verontschuldigingen aan de trouwe lezers, die gewend zijn sneller een verslag onder ogen te krijgen. Graag wil ik nog zeggen dat ik het bijzonder naar mijn zin heb in dit team en mijn dank hiervoor gaat uit naar de leden van de selectie van ZAC 4 en de technische staf.

Mocht u op dinsdag 26 april om 19.00 uur nog geen plannen hebben, dan zien we u graag langs de lijn voor de thuiswedstrijd tegen Olympia ’28.

Ruben Boeijinga

Registreren Waarom registreren

Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:

• Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
• Het inzien van de opstelling van je team.
• Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
• Meld je aan voor vrijwilligerswerk, en geef je voorkeurswerkzaamheden op.

(Uitloggen)

Succesvol Uitgelogd!

Reageren

 Ik ben geen geregistreerde gebruiker
 Ik ben een geregistreerde gebruiker en wil inloggen bij het reageren

Naam

E-mailadres

E-mailadres

Wachtwoord

Let op: Je schrijft nu een reactie op het bericht van op.

Bericht

Bericht versturenWachtwoord vergeten?