Afgelopen zaterdag 11 november mochten de heren van ZAC 4 aantreden tegen WVF 3.

Na twee opeenvolgende nederlagen tegen respectievelijk KHC 2 en DSV’61 3 werd in de wandelgangen al gesproken over crisis bij ZAC 4. Succestrainer Rein Vinke heeft de afgelopen seizoenen bewezen van uitgerangeerde spelers (dit kan al bij spelers van vroeg in de 20) een hecht team te kunnen maken wat heeft geresulteerd in twee kampioenschappen. Spelers werden beter gemaakt en in hun kracht gezet. Bij aanvang van dit seizoen (voor het eerst in de 3^e klasse) werd al gesproken over promotie naar de 2^e klasse. Aan ambitie geen gebrek!

De start met 7 punten uit 4 wedstrijden was dan ook niet onaardig. Wat wel direct opviel was dat het creëren van kansen en het scoren van doelpunten dit seizoen een stuk moeizamer verloopt. Zowel in de voorbereiding als bij de eerste wedstrijden in de competitie kwam ook naar voren dat ZAC 4 een taaie en goed georganiseerde tegenstander is. Als ZAC 4 kansen tegen kreeg, dan werden deze veelvuldig gepareerd door Stefan Vellinga aka Pecman. Het niveau van Jong Oranje -16 heeft hij nog niet te pakken, maar ondanks zijn bijzondere karaktertrekken (waar ik zelf bijzonder van kan genieten) mag ZAC 4 bijzonder blij zijn met deze sluitpost. Vellie mag ook blij zijn dat hij bij ZAC 4 mag keepen, want ZAC 4 draagt bij aan structuur en houvast in zijn dagelijkse leven.

Echter in de laatste twee wedstrijden 5 doelpunten tegen en zelf niet scoren draagt niet bij aan het zelfvertrouwen. Sterker nog, het winnen van de eerste periode was niet meer haalbaar. Ondergetekende heeft zich tegen DSV’61 niet van zijn beste kant laten zien door na rust binnen een minuut zijn man te laten scoren en later scoorde zijn man nog een keer (geen prettig weekend daardoor). Zowel tegen KHC als DSV’61 zat een overwinning er eigenlijk niet in.

Terug naar 11 november. In de kleedkamer bij WVF gaf Rein de opstelling prijs. Justin op de bank, Knol op de bank en ondergetekende (ongelukkig getraind volgens de trainer = klopt!, het gaat er hard en meedogenloos aan toe in 3^e klasse) op de bank. Voor de derde keer op rij werd aangevangen met een ander systeem. Van 4-4-2 naar 4-2-3-1 naar 4-2-1-3. Nico keerde terug van een liesblessure, was naar eigen zeggen klaar om te starten en de medische staf legde geen beperkingen op. Nico een speler die wat kan forceren, maar het bleek al vrij snel dat hij zichzelf forceerde, want na pakweg een kwartier moest hij zich laten vervangen door Justin (sinds donderdag voorzien van een nieuwe haircut waardoor hij op een jochie van 10 jaar lijkt).

Makkelijk zeggen vanaf de bank, maar we begonnen met te veel ontzag voor WVF 3 aan de wedstrijd. WVF 3, een team met ervaren spelers die veel bewegen en prima kunnen combineren. Met de rust stond het 3-0, op dat moment volledig terecht. Ik kan het hebben over persoonlijke fouten, maar dat vind ik eigenlijk niet zo interessant. Wat betreft onze eigen start, dit kan onder andere met het zelfvertrouwen te maken hebben, met het feit dat het systeem steeds licht wijzigt of dat verschillende spelers steeds op een andere positie geplaatst worden. Wat ook van invloed kan zijn, is natuurlijk dat we een klasse hoger spelen en we hier nog steeds aan moeten wennen.

De tweede helft nam WVF wat gas terug, een aantal bepalende spelers bij WVF werd gewisseld, ondergetekende kwam voor Nessi in de ploeg en later mocht Knol het veld betreden ten faveure van Wolke. De tweede helft liet ZAC 4 zien wel als team te kunnen spelen, niet dat dit resulteerde in oogstrelend combinatievoetbal, maar het was niet meer zo apathisch als in de eerste helft. In de loop van de tweede helft maakte Mepsch met een fantastische intikkende schuiver de 3-1 en even leek het erop (wellicht valse hoop) dat we de aansluitingstreffer zouden kunnen maken. Echter na de 4-1 werd het vrij snel 5-1 en dit was dan ook de eindstand. Trouwens complimenten voor de scheidsrechter! Drie nederlagen op rij, 10 doelpunten tegen en 1 doelpunt voor in drie wedstrijden spreken boekdelen. We lijken de laatste weken wel op Cambuur dat het een keer mag proberen in de Eredivisie of op Feyenoord dat als speelbal fungeert in de Champions League.

De afgelopen weken en zo ook afgelopen donderdag na de training werd veel gediscussieerd over de tactiek, de opstelling en hoe slecht we de afgelopen weken starten in wedstrijden. Allemaal begrijpelijk, maar ik mis wel een beetje zelfkritiek binnen ons team (de sfeer is verder prima trouwens). Voor het eerst in een paar seizoenen zit het echt tegen en ik ben van mening dat we veel beter kunnen. Als wij dit seizoen nog mee willen gaan draaien in het linkerrijtje en ook willen gaan winnen van tegenstanders uit het linkerrijtje dan zullen we wat mij betreft elke wedstrijd als team moeten voetballen, elkaar willen helpen en elke tegenstander het idee moeten geven dat het een vervelende wedstrijd tegen ons wordt. Wie dan waar staat, welk systeem we spelen, dat maakt mij persoonlijk niet zoveel uit. Ik ben ervan overtuigd dat als we dit kunnen opbrengen, er minder geschoven zal worden met poppetjes, er meer vastigheden ontstaan en we weer punten gaan halen.

Zaterdag 18 november mogen wij thuis om 14.30 uur aantreden tegen Nieuwleusen 2. De start van een nieuwe periode, dus nieuwe kansen, ik heb er zin in!

Ruben (Riemer) Boeijinga

Registreren Waarom registreren

Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:

• Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
• Het inzien van de opstelling van je team.
• Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
• Meld je aan voor vrijwilligerswerk, en geef je voorkeurswerkzaamheden op.

(Uitloggen)

Succesvol Uitgelogd!

Reageren

 Ik ben geen geregistreerde gebruiker
 Ik ben een geregistreerde gebruiker en wil inloggen bij het reageren

Naam

E-mailadres

E-mailadres

Wachtwoord

Let op: Je schrijft nu een reactie op het bericht van op.

Bericht

Bericht versturenWachtwoord vergeten?